Er is sinds ik weet dat ik een lichte vorm van PTSS heb en chronisch veel gebeurd in de jaren die erna volgden!!
Er zijn veel dingen veranderd en veel meegemaakt en ik vind dat het soms erg snel gaat, maar het mooie eraan is, dat ik er sterker door ben geworden uiteindelijk en het was nodig om dingen te ervaren om zo ermee leren om te gaan op de momenten dat ik zowel negatieve als positieve dingen heb ervaren! Het is allebei nodig in het leven om jezelf te vinden waar je op dat moment ook aan toe bent.
Fitness en grenzen.
In September 2012 begon ik met Fitness bij een kleinschalige club, ik weet nog wel hoe verlegen en kat uit de boom kijkend ik daar binnen kwam, er kwam een trainster op me af toen ik de deur dicht deed en ze stelde zich voor en ik stelde mij aan haar voor en vanaf dat moment vond ik het erg spannend en ging er van alles door mij heen in mijn gedachte en ook mijn faalangst kwam even om de hoek, want het was na elf jaar gedanst te hebben bij een dansschool weer nieuw voor mij, dus wist ik niet goed wat ik van hun kon verwachten en wat ze van mij verwachtte, maar dat werd snel duidelijk en er werd mij rustig en duidelijk uitgelegd hoe het er daar aan toe ging met de steps en de apparaten, ik kreeg wel meteen een gevoel van dit zit wel goed, maar toch had ik een gevoel van voorzichtig zijn, maar wel goed opletten en kijken, maar het voelde toen nog voorzichtig goed.
Nu sport ik er al ruim twee jaar en ik heb het er heel erg naar mijn zin en ik sport voor mezelf met heel veel plezier en dat is zeker wel het belangrijkste!
Er is nog wel een ding wat ik soms lastig blijf vinden en dat is grenzen.
Ik ben nog nooit over de grenzen van een van de trainsters gegaan hoor, dat zal ook niet gebeuren, maar ik vind op een of andere manier het moeilijk om mijn grenzen aan te geven, ik moet erbij zeggen dat het nog niet nodig is geweest, omdat tot nu toe niemand nog te ver is gegaan bij mij, dat is goed, maar soms weet ik zelf niet goed wanneer iemand te ver zal gaan bij mij, ja bij sommige opmerkingen kan ik het wel meteen zeggen, omdat ik dat wel weet, maar ik kan het niet altijd goed aangeven.
Ook vind ik het nog wel moeilijk om te kunnen zien, wat de grenzen van de trainsters zijn, daar zit ik soms ook wel een beetje mee, ik ga niet te ver, dat weet ik, maar hoe kan ik nou weten of ik niet te ver zal gaan? dat blijft ook een lastig punt.
Ik ben erachter gekomen dat ik mede doormiddel van Fitness in ruim twee jaar tijd wel positief veranderd ben, dat hoor ik en dat merk ik zelf ook, doordat ik veel meer durf te vragen en te vertellen en ook lichamelijk gaat het positiever met mij.
Maar echt een angst is ook doormiddel van Fitness weg, dat voelt zo erg fijn.
En de fitness club heeft mij zelfs bij iets andere dingen ook geholpen, zonder dat ze dat weten.
Voor mensen die interesse hebben hiervoor hieronder een filmpje van die club.
http://youtu.be/uFCzJIeLqvQ
Veel lees en kijk plezier.
Vriendelijke groet,
Dorine.
