Het is alweer bijna het einde van een jaar, het was een mooi jaar, dat zeker.
2015 kan ik omschrijven als een jaar waarin ik nog meer gemotiveerd ben en ook zeker gestimuleerd.
Een jaar van het openen van nieuwe kansen en op een andere manier en afstand leren om naar dingen te kijken.
Ik heb bij mezelf gemerkt dat ik nog meer open sta voor nieuwe dingen te leren en in te zien en ik durf ook meer dingen te vragen en te vertellen, als ik dat nodig vind.
Ik ontdek ook door kleine dingen, dat er hele mooie gesprekken kunnen ontstaan tussen mij en andere mensen, heel spontaan vaak, dat voelt heel prettig.
Het jaar is nog niet helemaal voorbij, maar ik heb nu al in mijn gedachten waar ik mij in 2016 op wil richten en dat zijn mooie doelen, het zijn alleen erg persoonlijke doelen, dat ik die hier niet wil en kan beschrijven, maar het zal weer meer een stap zetten naar mijn vorm van volwassenheid.
Het allermooiste van dit jaar vond en vind ik, dat ik heb mogen ontdekken, dat vaak dingen terug kunnen komen in mijn gedachte(mede door mijn lichte vorm van PTSS en chronisch) Daardoor heb ik ook ontdekt, dat ik daarin sommige dingen nu omzet, zover dat goed voelt, in iets positiefs en dat werkt op dit moment heel prettig bij mij.
Dit jaar bestempel ik ook als een jaar, dat ik het vertrouwen weer meer terug heb gekregen.
Dat ik door veranderingen heen moest gaan, maar dat door het vertrouwen het op zijn plek is gekomen.
Een erg leerzaam jaar was dit jaar zeker.
Kom maar op met 2016, ik ben er klaar voor, nu nog drie weekjes ongeveer.
Dit was het voor nu.
Tot de volgende blog.
Vr gr. Dorine
zondag 13 december 2015
dinsdag 3 november 2015
Veranderingen kunnen ruimte geven.
Er is de laatste maanden al flink wat veranderd bij mij, ik geef mijn vorm van PTSS de ruimte en ik leer er zelf ook in kleine stapjes mee omgaan.
Ik dacht dat ik EMDR nodig had, maar dat liep helaas niet doordat ik geen klik voelde en had met de psychologe, dus dan zoek ik zelf een andere weg.
Die weg begint nu, zeg ik voorzichtig, al een klein beetje te komen en ik merk wel hoe dat komt, doordat ik er met de mensen om mij heen die ik goed vertrouw er wat meer over praat, voor mij is het belangrijk dat iemand er wel voor open staat en die mensen heb ik in mijn omgeving.
Daar wil ik heel goed mee omgaan en daarin doe ik mijn uiterste best, maar ik merk ook zelf, dat praten de beste therapie is voor mij op dit moment.
Ik begin de weg te vinden hoe ik het als beste aan kan pakken om die gesprekjes te voeren, ik vraag ook meer aan mensen vanuit mezelf, dat is iets wat ik nog wel vaak lastig vind, maar het gaat stapje voor stapje al veel beter, voor sommige dingen heb ik mensen om mij heen nodig en daar ben ik nu zover ik dat kan, al heel goed mee bezig.
Ik zoek dingen zelf uit, in wat voor mij op dat moment van belang is.
Ook al kan ik nog niet altijd goed met veranderingen omgaan, de ene keer gaat het beter dan de andere keer, toch merk ik, dat de veranderingen die wel plaatsvinden, dat die mij meer ruimte geven voor iets anders.
Mijn eigen weg begint weer te komen, de kant waar ik heen wil.
De omgeving heb ik nodig voor steun en opvang, maar de route die bepaal ik.
Tot de volgende blog.
Groetjes van Dorine
Ik dacht dat ik EMDR nodig had, maar dat liep helaas niet doordat ik geen klik voelde en had met de psychologe, dus dan zoek ik zelf een andere weg.
Die weg begint nu, zeg ik voorzichtig, al een klein beetje te komen en ik merk wel hoe dat komt, doordat ik er met de mensen om mij heen die ik goed vertrouw er wat meer over praat, voor mij is het belangrijk dat iemand er wel voor open staat en die mensen heb ik in mijn omgeving.
Daar wil ik heel goed mee omgaan en daarin doe ik mijn uiterste best, maar ik merk ook zelf, dat praten de beste therapie is voor mij op dit moment.
Ik begin de weg te vinden hoe ik het als beste aan kan pakken om die gesprekjes te voeren, ik vraag ook meer aan mensen vanuit mezelf, dat is iets wat ik nog wel vaak lastig vind, maar het gaat stapje voor stapje al veel beter, voor sommige dingen heb ik mensen om mij heen nodig en daar ben ik nu zover ik dat kan, al heel goed mee bezig.
Ik zoek dingen zelf uit, in wat voor mij op dat moment van belang is.
Ook al kan ik nog niet altijd goed met veranderingen omgaan, de ene keer gaat het beter dan de andere keer, toch merk ik, dat de veranderingen die wel plaatsvinden, dat die mij meer ruimte geven voor iets anders.
Mijn eigen weg begint weer te komen, de kant waar ik heen wil.
De omgeving heb ik nodig voor steun en opvang, maar de route die bepaal ik.
Tot de volgende blog.
Groetjes van Dorine
zaterdag 17 oktober 2015
Vrijwillig Ervaringsdeskundige....Mijn eigen kracht!
De laatste weken is er in mijn persoonlijke leven flink wat gebeurd en dat was en is geen fijne ervaring.
Toch wil ik na dit meegemaakt te hebben, het gebeurde in iets sterks en positiefs overzetten, daarom ga ik mij vrijwillig en op eigen kracht inzetten, als mijn eigen ervaringsdeskundige in PTSS op werkgebied vooral, maar daarbij is het ook handig om me in te zetten in het algemeen voor PTSS.
Wat ik wil is, vanuit mijn eigen ervaring en die verhalen ook te vertellen, hopelijk mensen wakker kunnen schudden wat PTSS in kan houden, maar dat het zeker niet alleen maar negatief is, ik zal ook de positieve verhalen vertellen, zo kan ik mensen ook veel duidelijk maken en dat kan erg leerzaam zijn.
Want het is leuk om dingen te schrijven enzovoorts, maar het kan nog beter zijn om in het echt met mensen te praten, als je ze aan kan kijken en dan kan je de reacties meteen zien, dat kan voor een ieder heel goed zijn, zo kan je je ook beter uitdrukken als je mensen echt spreekt.
De komende tijd en maanden ga ik daar veel voor onderzoeken en uitzoeken.
Ik ga me daarin dus ook meer open stellen, maar het is voor iets goeds en dat doe ik graag.
Nu moet ik sommige andere dingen even op een lager pitje zetten, maar dat heb ik er zeker voor over, om te zorgen dat ik dit in goede banen kan leiden en op vrijwillig gebied vanuit mijn ervaringsverhaal zo zelf ook te kunnen groeien en te laten zien wie ik ben en wat er allemaal ook goed kan gaan, maar ook de minder goede kanten duidelijker te verwoorden.
Ik ga daar zelf ook erg op oefenen.
Ik wil dit al veel langer, maar vooral door wat er de laatste weken gebeurd is, in combinatie met goede gesprekken met een paar mensen en dan vooral eigenlijk wat ik nu mag ervaring in positieve zin bij de fitness, weet ik nog meer, dat ik me hiertoe echt wil inzetten vanuit mijn eigen kracht dus.
Veel leesplezier.
Groetjes van Dorine en tot de volgende blog!
Toch wil ik na dit meegemaakt te hebben, het gebeurde in iets sterks en positiefs overzetten, daarom ga ik mij vrijwillig en op eigen kracht inzetten, als mijn eigen ervaringsdeskundige in PTSS op werkgebied vooral, maar daarbij is het ook handig om me in te zetten in het algemeen voor PTSS.
Wat ik wil is, vanuit mijn eigen ervaring en die verhalen ook te vertellen, hopelijk mensen wakker kunnen schudden wat PTSS in kan houden, maar dat het zeker niet alleen maar negatief is, ik zal ook de positieve verhalen vertellen, zo kan ik mensen ook veel duidelijk maken en dat kan erg leerzaam zijn.
Want het is leuk om dingen te schrijven enzovoorts, maar het kan nog beter zijn om in het echt met mensen te praten, als je ze aan kan kijken en dan kan je de reacties meteen zien, dat kan voor een ieder heel goed zijn, zo kan je je ook beter uitdrukken als je mensen echt spreekt.
De komende tijd en maanden ga ik daar veel voor onderzoeken en uitzoeken.
Ik ga me daarin dus ook meer open stellen, maar het is voor iets goeds en dat doe ik graag.
Nu moet ik sommige andere dingen even op een lager pitje zetten, maar dat heb ik er zeker voor over, om te zorgen dat ik dit in goede banen kan leiden en op vrijwillig gebied vanuit mijn ervaringsverhaal zo zelf ook te kunnen groeien en te laten zien wie ik ben en wat er allemaal ook goed kan gaan, maar ook de minder goede kanten duidelijker te verwoorden.
Ik ga daar zelf ook erg op oefenen.
Ik wil dit al veel langer, maar vooral door wat er de laatste weken gebeurd is, in combinatie met goede gesprekken met een paar mensen en dan vooral eigenlijk wat ik nu mag ervaring in positieve zin bij de fitness, weet ik nog meer, dat ik me hiertoe echt wil inzetten vanuit mijn eigen kracht dus.
Veel leesplezier.
Groetjes van Dorine en tot de volgende blog!
zaterdag 10 oktober 2015
Teksten schrijven...gevoel uiten..ervaringen!
Soms kan je iets in een week meemaken, wat toch heftiger op je af kan komen, dan je soms kan indenken.
Je houdt er wel rekening mee, dat het kan gebeuren, maar toch blijft het erg lastig als je merkt dat je een lichte vorm van PTSS hebt, wat ook nog eens chronisch is, dat maakt het wel heftiger dan je aan kan als mens, maar je probeert er voor jezelf iets sterks uit te halen.
Zo heb ik vaak wel baat bij schrijven, ik schrijf vaak meteen op wat er in mijn gedachte opkomt op dat moment en het helpt me dan voor twee of drie dagen weer even verder.
Zo ook de volgende tekst, waarvan ik besloten heb, dat ik die hier wel neerzet.
Ik zet erbij, ook al snappen mensen dit allang, dat de volgende tekst niet over jullie gaat, dus voel je niet aangesproken, het is mijn gevoel op dit moment.
De tekst gaat zo:
Tegenover jou,
wilde ik nu duidelijk
nog een keer
mezelf zijn
Jij wilde dat niet
Dat doet mij veel verdriet.
Je zet daar voor mij
veel op het spel.
Maar dat snap je niet
Want dat is iets, wat je niet ziet.
Je hebt zo met mijn gevoelens gespeeld
nu weet ik zeker, dat je mijn tijd hebt verspild.
Dit is een ding wat ik graag doe, als ik me rot voel over iets.
Zo schrijf ik het ook even van mij af.
Voor mij werkt dat zover dat kan.
Tot volgende blog.
Groetjes van
Dorine
Je houdt er wel rekening mee, dat het kan gebeuren, maar toch blijft het erg lastig als je merkt dat je een lichte vorm van PTSS hebt, wat ook nog eens chronisch is, dat maakt het wel heftiger dan je aan kan als mens, maar je probeert er voor jezelf iets sterks uit te halen.
Zo heb ik vaak wel baat bij schrijven, ik schrijf vaak meteen op wat er in mijn gedachte opkomt op dat moment en het helpt me dan voor twee of drie dagen weer even verder.
Zo ook de volgende tekst, waarvan ik besloten heb, dat ik die hier wel neerzet.
Ik zet erbij, ook al snappen mensen dit allang, dat de volgende tekst niet over jullie gaat, dus voel je niet aangesproken, het is mijn gevoel op dit moment.
De tekst gaat zo:
Tegenover jou,
wilde ik nu duidelijk
nog een keer
mezelf zijn
Jij wilde dat niet
Dat doet mij veel verdriet.
Je zet daar voor mij
veel op het spel.
Maar dat snap je niet
Want dat is iets, wat je niet ziet.
Je hebt zo met mijn gevoelens gespeeld
nu weet ik zeker, dat je mijn tijd hebt verspild.
Dit is een ding wat ik graag doe, als ik me rot voel over iets.
Zo schrijf ik het ook even van mij af.
Voor mij werkt dat zover dat kan.
Tot volgende blog.
Groetjes van
Dorine
dinsdag 22 september 2015
Veel interesses....een springt er wel steeds uit!
Ja, ik heb PTSS, maar verder ben ik ook gewoon een mens met gevoel en gedachtes en ja ik heb een hele lichte verstandelijke beperking, maar ik kan verder nog heel veel dingen.
Er zijn veel onderwerpen die ik interessant vind en waar ik mij graag mee bezig houdt, of in de toekomst eigenlijk wel meer mee wil doen, maar het organiseren van zulke dingen is niet makkelijk.
Ooit kreeg ik een keer een reactie, dat ik mij niet met iets bezig moet houden waar ik zelf ook vaak last van kan hebben, maar als ik daarin toch iets interessant vind, dan betekent dat dus, dat ik het juist leuk vind om mij mee bezig te houden en ook zie ik het als iets van, ik ben tenminste van de straat, ik zet of wil mij goed inzetten voor iets goeds.
Een van die onderwerpen die mij steeds meer aanspreekt en waar ik ook graag iets meer mee zou willen doen is dus PTSS op het gebied van werk.
Dan bedoel ik niet, de militairen, politieagenten of andere hulpverlenende beroepen, maar ook de ''gewone mens" die PTSS kan krijgen en die op een ''gewone werkplek" werkt en die op het werk niet serieus worden genomen omdat ze dus een vorm van PTSS hebben
Zelf heb ik helaas ook mogen ervaren hoe het is om niet serieus genomen te worden op werkgebied omdat ik een lichte vorm van PTSS heb en chronisch.
Ik ben al mijn ervaringsverhalen aan het typen en daar wil ik een boek van maken, is mijn uiteindelijke doel en die uitgeven, daar zouden werkgevers en andere geïnteresseerde veel van kunnen leren, daar ben ik dus nog mee bezig, het zal geen dik boekje worden, maar dat hoeft ook niet.
Daarbuiten zou ik ook in het echt met mensen erover willen praten enzovoorts, dus ik zou ook een soort van lezingen dan willen geven, dat is wel iets wat ik graag zou willen doen.
Het lijkt mij leuk en leerzaam ook om mensen van buitenaf die niet zoveel weten of begrijpen wat PTSS kan zijn en wat er allemaal bij komt kijken als een persoon dat heeft, om die zoveel mogelijk duidelijke info te geven.
En ja er staat al veel op internet, maar niet alles wat erover op internet staat hoeft zo te zijn.
Ik kan dan ook wat vertellen over een vorm van therapie waar ik ook wat van weet en dat is: EMDR.
Op internet kunnen er ook moeilijke woorden gebruikt worden bij een uitleg van PTSS en dat kan ook zorgen voor onbegrip, ik kan het zo simpel als het kan dan uitleggen aan de mensen die geïnteresseerd kunnen zijn.
Het is leuk om dingen op papier te zetten, maar er over praten met elkaar, waarbij je elkaar kan zien, kan het nog vele male meer waardevoller maken,vind ik.
Tot de volgende keer,
Groeten van Dorine
Er zijn veel onderwerpen die ik interessant vind en waar ik mij graag mee bezig houdt, of in de toekomst eigenlijk wel meer mee wil doen, maar het organiseren van zulke dingen is niet makkelijk.
Ooit kreeg ik een keer een reactie, dat ik mij niet met iets bezig moet houden waar ik zelf ook vaak last van kan hebben, maar als ik daarin toch iets interessant vind, dan betekent dat dus, dat ik het juist leuk vind om mij mee bezig te houden en ook zie ik het als iets van, ik ben tenminste van de straat, ik zet of wil mij goed inzetten voor iets goeds.
Een van die onderwerpen die mij steeds meer aanspreekt en waar ik ook graag iets meer mee zou willen doen is dus PTSS op het gebied van werk.
Dan bedoel ik niet, de militairen, politieagenten of andere hulpverlenende beroepen, maar ook de ''gewone mens" die PTSS kan krijgen en die op een ''gewone werkplek" werkt en die op het werk niet serieus worden genomen omdat ze dus een vorm van PTSS hebben
Zelf heb ik helaas ook mogen ervaren hoe het is om niet serieus genomen te worden op werkgebied omdat ik een lichte vorm van PTSS heb en chronisch.
Ik ben al mijn ervaringsverhalen aan het typen en daar wil ik een boek van maken, is mijn uiteindelijke doel en die uitgeven, daar zouden werkgevers en andere geïnteresseerde veel van kunnen leren, daar ben ik dus nog mee bezig, het zal geen dik boekje worden, maar dat hoeft ook niet.
Daarbuiten zou ik ook in het echt met mensen erover willen praten enzovoorts, dus ik zou ook een soort van lezingen dan willen geven, dat is wel iets wat ik graag zou willen doen.
Het lijkt mij leuk en leerzaam ook om mensen van buitenaf die niet zoveel weten of begrijpen wat PTSS kan zijn en wat er allemaal bij komt kijken als een persoon dat heeft, om die zoveel mogelijk duidelijke info te geven.
En ja er staat al veel op internet, maar niet alles wat erover op internet staat hoeft zo te zijn.
Ik kan dan ook wat vertellen over een vorm van therapie waar ik ook wat van weet en dat is: EMDR.
Op internet kunnen er ook moeilijke woorden gebruikt worden bij een uitleg van PTSS en dat kan ook zorgen voor onbegrip, ik kan het zo simpel als het kan dan uitleggen aan de mensen die geïnteresseerd kunnen zijn.
Het is leuk om dingen op papier te zetten, maar er over praten met elkaar, waarbij je elkaar kan zien, kan het nog vele male meer waardevoller maken,vind ik.
Tot de volgende keer,
Groeten van Dorine
vrijdag 18 september 2015
Fit4lady stukje/Doorzetten.
Een bericht van sportvrouw Dorine Taanman die zich trots voelt. "Ik ben in bijna vier maanden tijd, 8 kg afgevallen!! Ik weet dat ik het zelf doe, maar ook vooral met goede motivatie van jullie aan mij, kan ik zo doorzetten. Ik sport nu nog vijf keer in de week, ik wil ook weer naar de drie tot vier keer in de week gaan, dat ik wel het train ritme houd! Zonder jullie had ik dit doel niet behaald, veel dank".
mijn gewicht schommelt wel af en toe, maar ik blijf heel hard doorzetten, want ik voel en weet dat ik het kan.
En sporten met mensen om mij heen die in mij geloven, werkt ontzettend goed mee.
Tot mijn volgende Blog,
Vriendelijke groet,
Dorine.
woensdag 26 augustus 2015
PTSS reacties.
De laatste vier maanden heb ik weer veel last van PTSS reacties, dat is zeker geen pretje.
Gelukkig heb ik wel wat mensen in mijn omgeving die mij veel positieve kracht geven en mij ook steunen in wat ze kunnen, in de dingen die ik wil doen of ondernemen.
Zo ben ik onder andere bezig met het schrijven van mijn ervaringsverhaal en daar wil ik uiteindelijk een boek van maken en die uitbrengen, dat is een heel groot doel van mij.
Het belangrijkste is wel, dat ik hoop dat als dat lukt, mensen er veel van kunnen leren.
Ik ga nog niet vertellen waar het boek precies over gaat, omdat ik er nu nog mee bezig ben en eerst maar moet kijken of het gaat lukken om er een boek van te produceren en uit te willen geven.
Ik voel me positief goed bezig en dat houdt ik vast, daar blijf ik bij!!
Ik weet voor mezelf wat belangrijk is voor mij en wat ik hoop te kunnen bereiken, zover dat in mijn mogelijkheden ligt.
Ik leer veel van de mensen in mijn omgeving en van mezelf ook.
Ik probeer ook dingen te ondernemen voor mezelf, waarbij ik zeker voel, dat het een goede keuze is.
Daarin voel ik me dan ook steeds sterker.
Veel mooie of sterke songs met vooral sterke en duidelijke teksten helpen mij daarin ook mee de laatste maand vooral heel sterk.
Een voorbeeld is het nummer van: Dragonnette en Martin Solveig(weet niet of ik het goed getypt heb) met het nummer I just came to say Hello, dat nummer had ooit een dubbele betekenis voor mij, maar sinds Oktober 2012 heb ik het om kunnen zetten in een van mijn favoriete nummers, die ik dus graag hoor!
Ook mede dank door de Fitnessclub, waar ik graag fitness.
Dat nummer en het nummer van Gotye met Somebody that I used to know, heeft daar ook aan bijgedragen.
Ik eindig dit blog stukje met het volgende:
Eerlijkheid duurt altijd het langst!
Tot de volgende blog,
Groetjes van Dorine.
Gelukkig heb ik wel wat mensen in mijn omgeving die mij veel positieve kracht geven en mij ook steunen in wat ze kunnen, in de dingen die ik wil doen of ondernemen.
Zo ben ik onder andere bezig met het schrijven van mijn ervaringsverhaal en daar wil ik uiteindelijk een boek van maken en die uitbrengen, dat is een heel groot doel van mij.
Het belangrijkste is wel, dat ik hoop dat als dat lukt, mensen er veel van kunnen leren.
Ik ga nog niet vertellen waar het boek precies over gaat, omdat ik er nu nog mee bezig ben en eerst maar moet kijken of het gaat lukken om er een boek van te produceren en uit te willen geven.
Ik voel me positief goed bezig en dat houdt ik vast, daar blijf ik bij!!
Ik weet voor mezelf wat belangrijk is voor mij en wat ik hoop te kunnen bereiken, zover dat in mijn mogelijkheden ligt.
Ik leer veel van de mensen in mijn omgeving en van mezelf ook.
Ik probeer ook dingen te ondernemen voor mezelf, waarbij ik zeker voel, dat het een goede keuze is.
Daarin voel ik me dan ook steeds sterker.
Veel mooie of sterke songs met vooral sterke en duidelijke teksten helpen mij daarin ook mee de laatste maand vooral heel sterk.
Een voorbeeld is het nummer van: Dragonnette en Martin Solveig(weet niet of ik het goed getypt heb) met het nummer I just came to say Hello, dat nummer had ooit een dubbele betekenis voor mij, maar sinds Oktober 2012 heb ik het om kunnen zetten in een van mijn favoriete nummers, die ik dus graag hoor!
Ook mede dank door de Fitnessclub, waar ik graag fitness.
Dat nummer en het nummer van Gotye met Somebody that I used to know, heeft daar ook aan bijgedragen.
Ik eindig dit blog stukje met het volgende:
Eerlijkheid duurt altijd het langst!
Tot de volgende blog,
Groetjes van Dorine.
vrijdag 24 juli 2015
Gedicht over PTSS reactie op werkgebied.
Soms snap ik het niet meer.
Waarom overkomt mij dit nu weer.
Ik voel me gevangen in iets.
Waar ik graag uit wil komen.
Het gaat niet gemakkelijk....
De tranen blijven stromen.
Waarom overkomt mij dit nu weer.
Ik voel me gevangen in iets.
Waar ik graag uit wil komen.
Het gaat niet gemakkelijk....
De tranen blijven stromen.
Ik wil met iemand praten
Maar dat kan niet altijd.
Onverwacht komen er dingen weer bij mij binnen.
Alsof het voelt dat ik weer opnieuw moet beginnen.
Ook al zeg ik stop
Het houdt niet op.
Mijn gedachten in mijn hoofd zegt:
Laat me met rust.
Ik hoop dat het een beetje sust.
Ik zit weer klem
Maar ik heb wel mijn eigen stem.
Ook al ben ik weer wat aan het beven
Ik heb ook mijn eigen leven.
En gelukkig zijn er nog mensen die om mij geven.
Het is niet fijn
En doet heel erg pijn.
Even door de zure appel heen bijten
Zodat ik het uiteindelijk in de prullenbak kan smijten.
Maar dat kan niet altijd.
Onverwacht komen er dingen weer bij mij binnen.
Alsof het voelt dat ik weer opnieuw moet beginnen.
Ook al zeg ik stop
Het houdt niet op.
Mijn gedachten in mijn hoofd zegt:
Laat me met rust.
Ik hoop dat het een beetje sust.
Ik zit weer klem
Maar ik heb wel mijn eigen stem.
Ook al ben ik weer wat aan het beven
Ik heb ook mijn eigen leven.
En gelukkig zijn er nog mensen die om mij geven.
Het is niet fijn
En doet heel erg pijn.
Even door de zure appel heen bijten
Zodat ik het uiteindelijk in de prullenbak kan smijten.
zaterdag 11 juli 2015
Bijzondere dingen.... Groeien en bloeien.
Soms kan je dingen meemaken die wel heel bijzonder zijn, terwijl een ander persoon dat niet bijzonder of wonderlijk vind, vind jij het wel bijzonder en wonderlijk en daarom is het zo mooi dat mensen zo verschillen van elkaar en we allemaal zo uniek zijn op onze eigen wegen.
Ik besef mij nu in 2015 zoveel meer hoe waardevol een reactie kan zijn en dan vooral de positieve reacties.
Soms denk je dat mensen jou niet kunnen helpen, omdat je het toch vooral zelf moet doen en dat doe je ook wel, maar dan besef je je nog meer dat als mensen tegen je zeggen dat ze je willen helpen, dat je dat nu ze er nog voor je zijn ook echt mag aannemen, ze melden het zelf en ze weten wat ze zeggen, dus dan mag je die hulp ook zeker aanvaarden.
Het voelt voor mij de laatste maanden alsof er echt een sterk wonder om mij heen verschijnt en ik dit goede gevoel mag voelen en dat gevoel houdt ik ook vast, daar blijf ik bij!
Ik heb echt ervaren dat als je jezelf blijft je echt veel verder komt en dat gevoel gun ik andere mensen ook toe.
Je kan groeien
Je kan bloeien
door de mensen om je heen
Je staat niet alleen.
Ik merk dat ik groei en opbloei
Dat geeft mij een goed gevoel
Zo ben en blijf ik bezig met mijn eigen doel.
Vele dingen kunnen meer doen dan mensen zich vaak kunnen beseffen.
Ik weet en merk dat ik ouder wordt de laatste tijd en soms is dat minder fijn, maar soms kan het ook mooi zijn, dan merk je vanzelf dat je er klaar voor bent om wat te veranderen in het leven en dat is niet altijd heel fijn, maar je weet dat het je uiteindelijk sterker kan maken en daardoor kan je dan ook veel beter in je vel zitten.
Een van de plaatsen waar ik merk dat ik groei, dat is bij fitness, omdat ik daar mag zijn wie ik ben, werk aan mijn eigen doel(en) en het mag allemaal op mijn eigen tempo wat ik aankan, ze vinden het daar heel belangrijk dat je als klant met een goed gevoel kan fitnessen en dat je daarna ook met een goed gevoel weer naar huis gaat als de training helemaal klaar is en daarom kan ik er zo goed sporten, omdat ik de ruimte krijg in wat ik kan en wil doen en door die ruimte voel ik mij vrij en vrijheid is weer blijheid en daardoor sport ik er met een goed gevoel!
Door de 1 op 1 begeleiding kan de trainster(s) ook beter inschatten wat je wel of niet kan doen en dat werkt ook weer positief door op jou als klant en ook op de trainster(s), want die weet(weten) dan nog beter wat ze van je kan(kunnen) vragen om te doen op fitness gebied, waardoor je nog beter gemotiveerd wordt en gestimuleerd en daardoor kan het positief doorwerken.
Dit was mijn blog voor nu.
Veel lees plezier en tot een andere keer.
Vriendelijke groet,
Dorine.
Ik besef mij nu in 2015 zoveel meer hoe waardevol een reactie kan zijn en dan vooral de positieve reacties.
Soms denk je dat mensen jou niet kunnen helpen, omdat je het toch vooral zelf moet doen en dat doe je ook wel, maar dan besef je je nog meer dat als mensen tegen je zeggen dat ze je willen helpen, dat je dat nu ze er nog voor je zijn ook echt mag aannemen, ze melden het zelf en ze weten wat ze zeggen, dus dan mag je die hulp ook zeker aanvaarden.
Het voelt voor mij de laatste maanden alsof er echt een sterk wonder om mij heen verschijnt en ik dit goede gevoel mag voelen en dat gevoel houdt ik ook vast, daar blijf ik bij!
Ik heb echt ervaren dat als je jezelf blijft je echt veel verder komt en dat gevoel gun ik andere mensen ook toe.
Je kan groeien
Je kan bloeien
door de mensen om je heen
Je staat niet alleen.
Ik merk dat ik groei en opbloei
Dat geeft mij een goed gevoel
Zo ben en blijf ik bezig met mijn eigen doel.
Vele dingen kunnen meer doen dan mensen zich vaak kunnen beseffen.
Ik weet en merk dat ik ouder wordt de laatste tijd en soms is dat minder fijn, maar soms kan het ook mooi zijn, dan merk je vanzelf dat je er klaar voor bent om wat te veranderen in het leven en dat is niet altijd heel fijn, maar je weet dat het je uiteindelijk sterker kan maken en daardoor kan je dan ook veel beter in je vel zitten.
Een van de plaatsen waar ik merk dat ik groei, dat is bij fitness, omdat ik daar mag zijn wie ik ben, werk aan mijn eigen doel(en) en het mag allemaal op mijn eigen tempo wat ik aankan, ze vinden het daar heel belangrijk dat je als klant met een goed gevoel kan fitnessen en dat je daarna ook met een goed gevoel weer naar huis gaat als de training helemaal klaar is en daarom kan ik er zo goed sporten, omdat ik de ruimte krijg in wat ik kan en wil doen en door die ruimte voel ik mij vrij en vrijheid is weer blijheid en daardoor sport ik er met een goed gevoel!
Door de 1 op 1 begeleiding kan de trainster(s) ook beter inschatten wat je wel of niet kan doen en dat werkt ook weer positief door op jou als klant en ook op de trainster(s), want die weet(weten) dan nog beter wat ze van je kan(kunnen) vragen om te doen op fitness gebied, waardoor je nog beter gemotiveerd wordt en gestimuleerd en daardoor kan het positief doorwerken.
Dit was mijn blog voor nu.
Veel lees plezier en tot een andere keer.
Vriendelijke groet,
Dorine.
maandag 22 juni 2015
Vlinderrots een jaar.....Bijzondere bijeenkomst!
Vandaag was er bij de vlinderrots, omdat die een jaar bestaat een bijeenkomst met nabestaanden en ik was daarbij omdat ik de Nadinefoundation steun en die rots is er namens de Nadinefoundation een jaar geleden dus ook gekomen en op een mooie datum 22 Juni, want Nadine zou vandaag dan 29 geworden zijn, maar heeft zij helaas die leeftijd nooit in levende lijven mogen halen, doordat haar ex dat haar niet heeft gegund.
De Vlinderrots is er voor alle geweldslachtoffers die door (zinloos)geweld van iemand anders niet meer verder mogen leven en het is er voor alle nabestaanden, die even een moment voor zichzelf willen hebben om het verdriet te verwerken, het ligt op een hele mooie plek, tegenover het station.
Er werd dus ook even goed verteld dat de Vlinderrots voor alle slachtoffers is in Noord Holland en niet alleen voor Nadine.
Het initiatief is onstaan vanuit de Nadinefoundation, maar het is voor iedere slachtoffer, want iedere slachtoffer is er al 1 te veel en zo'n monument moet iedereen met een verhaal toch heen kunnen en mogen gaan.
Er werd vandaag stilgestaan bij al die mensen en er werden ook veel verhalen gedeeld met elkaar.
Veel bloemen werden er neergelegd en er werden verhalen verteld en een stukje uit het boek Mam, ik ben je zo terug voorgelezen.
Zelf voelde ik wel een paar keer slik, maar dat is niet erg, emoties mogen er zijn, het is goed om verhalen met elkaar te delen.
Er werd door een dame ook een mooi stukje gezongen, het was een hele mooie tekst!!
Het weer ging ook wat meedoen, eerst regen, toen droog en toen regen, toen weer droog, maar we waren er echt voor elkaar!!
Sommige vertelden waarom ze vandaag bij die vlinderrots waren, heftig om te horen, maar knap dat ze dat zo konden vertellen er werden tranen gelaten, maar het gaf ook iets bijzonders.
Er gebeurde eigenlijk zoveel tegelijk, ook qua gevoel bij mezelf, maar bijzonder op een goede manier was het zeker.
De namen die daar op die vlinderrots staan, die werden ook even genoemd, heel erg mooi, bij iedere naam voelde ik een slik en dacht waarom gunnen mensen een ander geen leven meer??? maar daar zullen wij geen antwoord op krijgen, hoe graag we dat ook zouden willen.
Dit was mijn stukje voor nu weer op mijn blog!!
Groetjes van Dorine
Tot volgende blog!
zondag 14 juni 2015
Showdance Damar!
Dit is een filmpje van een optreden met dansen uit het verleden wat ik deed bij een dansschool,dit is de dans van 2005, ook al tien jaar geleden dus!
Veel kijkplezier(excuses voor de bewegingen en trillingen)
Veel kijkplezier(excuses voor de bewegingen en trillingen)
woensdag 10 juni 2015
donderdag 4 juni 2015
Stappen zetten...
De laatste maanden maak ik veel stappen vooruit, niet hele grote stappen, maar ik kan wel vooruit in mijn tempo, ik durf ook meer risico te nemen in wat ik wil doen.
Wat ik zelf merk is vooral dat ik meer mijn eigen grenzen durf aan te geven.
Als mensen tegen mij beginnen over werk(ook als ze het goed bedoelen) weet ik ook precies hoe ik daarop kan reageren.
Ook zie ik steeds meer wanneer ik een stapje terug moet doen.
De mensen die ik nu in mijn omgeving heb, weten heel goed hoe ze mij kunnen benaderen, ze tonen ook voor zover ze dat kunnen veel begrip en daardoor voel ik mij sterk en goed in de dingen die ik WEL kan.
Ik maak hele mooie dingen mee de laatste weken en ik kan me ook veel beter en goed richten op mijn eigen leven en eigen doelen.
Ik maak(zo melden vooral mensen op afstand die mij spreken) een hele positieve groei door en dat is natuurlijk heel goed om te horen, maar ook om zelf te voelen.
Waar ik me nu vooral op richt is: De Vlinderrots(namens en voor de Nadinefoundation) PTSS en adviezen geven(daar wil ik echt iets mee doen en voor gaan)
Fitness en Zangles.
Ik ben online via een site met herstelverhaal bezig in stappen, dus ik richt me ook echt goed daarin in de PTSS en ik zoek er ook heel veel informatie over op, wat nog best pittig is, maar ik heb er plezier in om er mee bezig te zijn!!
Ik ben in mijn bezigheden heel erg gemotiveerd en ik stimuleer mezelf ook om door te gaan en met positieve stimulering van buitenaf, werkt het nog meer mee!!
Wat een pittige woorden gebruik ik!!
Ik geloof in mijn kracht;
Ik geloof in mijn kunnen;
Ik geloof in mijn doelen;
Ik geloof in mijn aanpak;
Ja, ik geloof in alles waar ik mijn stappen zet.
Yes I Can!!
Dit was weer een blog van Dorine.
Wat ik zelf merk is vooral dat ik meer mijn eigen grenzen durf aan te geven.
Als mensen tegen mij beginnen over werk(ook als ze het goed bedoelen) weet ik ook precies hoe ik daarop kan reageren.
Ook zie ik steeds meer wanneer ik een stapje terug moet doen.
De mensen die ik nu in mijn omgeving heb, weten heel goed hoe ze mij kunnen benaderen, ze tonen ook voor zover ze dat kunnen veel begrip en daardoor voel ik mij sterk en goed in de dingen die ik WEL kan.
Ik maak hele mooie dingen mee de laatste weken en ik kan me ook veel beter en goed richten op mijn eigen leven en eigen doelen.
Ik maak(zo melden vooral mensen op afstand die mij spreken) een hele positieve groei door en dat is natuurlijk heel goed om te horen, maar ook om zelf te voelen.
Waar ik me nu vooral op richt is: De Vlinderrots(namens en voor de Nadinefoundation) PTSS en adviezen geven(daar wil ik echt iets mee doen en voor gaan)
Fitness en Zangles.
Ik ben online via een site met herstelverhaal bezig in stappen, dus ik richt me ook echt goed daarin in de PTSS en ik zoek er ook heel veel informatie over op, wat nog best pittig is, maar ik heb er plezier in om er mee bezig te zijn!!
Ik ben in mijn bezigheden heel erg gemotiveerd en ik stimuleer mezelf ook om door te gaan en met positieve stimulering van buitenaf, werkt het nog meer mee!!
Wat een pittige woorden gebruik ik!!
Ik geloof in mijn kracht;
Ik geloof in mijn kunnen;
Ik geloof in mijn doelen;
Ik geloof in mijn aanpak;
Ja, ik geloof in alles waar ik mijn stappen zet.
Yes I Can!!
Dit was weer een blog van Dorine.
donderdag 9 april 2015
Mijn verhaal op het UWV perspectief website!!
Het is gelukt, mijn verhaal over PTSS, mijn ervaringen op de site van het UWV perspectief, ik ben er ontzettend trots op en dan staat er ook nog een leuke foto bij.
Plus daarbij ook een blog van mij op die website ook over PTSS.
Hieronder de linkjes. Veel leesplezier.
https://perspectief.uwv.nl/artikelen/dorine-heeft-ptss
Plus daarbij ook een blog van mij op die website ook over PTSS.
Hieronder de linkjes. Veel leesplezier.
https://perspectief.uwv.nl/artikelen/dorine-heeft-ptss
Groet van Dorine.
donderdag 2 april 2015
PTSS en daardoor mijn uiteindelijke doel!
Voor wie het nog niet goed weet PTSS betekent Post Traumatische Stress Stoornis, dat betekent kort gezegd een stoornis in het verwerken van dingen, door een ziekenhuis verleden zoals ik al aangaf opgelopen.
Toen ik vijf was ben ik verlamd geweest, het Guillian Barre syndroom had ik toen, ik ben er uiteindelijk wel van genezen verklaard, maar nog wel fijne motorische beperking aan overgehouden en ik ben ook wat minder snel en minder handig in mijn motoriek, maar red het heel goed verder en ik had erna Concentratieproblemen.
Toen ik 15 was werd ik aangereden bij het oversteken door een te hard rijdende bestelauto, ik was meteen bewusteloos, de bestuurder is gelukkig wel gestopt heb ik later gehoord, daar ben ik erg dankbaar voor, dat hij niet doorgereden is. Ik had daardoor een hersenschudding, ingeklapte longen, gebroken ribben, een gebroken been en er lagen tanden uit mijn mond, mijn lip is ook een beetje anders daardoor, gelukkig heb ik het overleefd en daar ben ik dankbaar voor, van mezelf ben ik altijd al een positief ingestelde en vrolijke dame en ik richt mij dan ook daarop op de positieve dingen en ik heb mijzelf ook erg goed leren kennen.
En ik ben dankbaar dat ik nog kan sporten en fietsen en kan lopen en weer gewoon kan praten.
En ik kijk naar wat goed gaat en wat ik leuk vind en dat voelt zo goed.
Het leven is al niet makkelijk, maar als je als persoon al van de kleine dingen kan genieten, is dat al erg mooi meegenomen.
Na het ongeluk heb ik echt beseft dat het leven zo over kan zijn, dus alles wat je nu nog kan doen en van kan genieten geniet er dan ook van.
Uiteindelijk zijn er oplossingen voor de dingen die je niet fijn vind of niet leuk, het komt allemaal wel op z'n plek en dingen hebben nou eenmaal tijd nodig en gaan niet altijd zonder slag of stoot.
Haal het positieve eruit en werk voor jezelf aan het negatieve, als je kan reflecteren aan je eigen gedrag leer je daar zoveel meer van en kan je ook beter open staan voor andere mensen en leer je ze ook beter begrijpen
Reflectie maakt je eigenaar van je eigen leerproces.
Ik heb ook een doel en dat is vooral dan gericht op mensen die buiten de mensen met PTSS staan en er toch meer over willen weten en hoe ze het beste wel of niet om zouden moeten gaan of het beste wel of niet te reageren, om die meer informatie te geven door mijn ervaringsverhalen te delen.
Dat kan de ogen openen van mensen en daar kunnen zij weer van leren.
Het liefst doe ik dat wel persoonlijk als ik de mensen in het echt zie.
Maar als dat om bepaalde redenen niet zou kunnen of mensen willen mij iets vragen over dat onderwerp, maar vinden dat persoonlijk moeilijk of vanwege andere persoonlijke dingen, dan mogen ze mijn e-mail adres, maar dat geef ik niet zomaar aan iedereen.
Ik ben wel echt mijn eigen ervaringsdeskundige geworden en ik hoop dat ik daar iets in zou kunnen doen op vrijwillige basis, ik wil graag mensen helpen en ik ben mij er ook van bewust, dat ik het zelf ook fijn vind om mijn ervaringen te delen.
Ik merk nog vaak genoeg dat mensen mij niet altijd goed begrijpen en ik wil dat graag ook verduidelijken dat ik dat niet expres doe, waar dat mee te maken heeft.
Ik kan zelf ook weer leren van de mensen als ze mijn verhaal zouden horen en daarop reageren, ik ben leergierig, dus ik vind dat leuk, ik leer gelijk als ik met mensen erover kan praten.
Het kan goed zijn voor beide kanten, ik leer iemand iets en die persoon leert mij ook weer iets door haar of zijn reactie.
PTSS mag zeker een stem hebben bij de ''gewone mens"
Tot de volgende blog!!
Groeten van Dorine
Toen ik vijf was ben ik verlamd geweest, het Guillian Barre syndroom had ik toen, ik ben er uiteindelijk wel van genezen verklaard, maar nog wel fijne motorische beperking aan overgehouden en ik ben ook wat minder snel en minder handig in mijn motoriek, maar red het heel goed verder en ik had erna Concentratieproblemen.
Toen ik 15 was werd ik aangereden bij het oversteken door een te hard rijdende bestelauto, ik was meteen bewusteloos, de bestuurder is gelukkig wel gestopt heb ik later gehoord, daar ben ik erg dankbaar voor, dat hij niet doorgereden is. Ik had daardoor een hersenschudding, ingeklapte longen, gebroken ribben, een gebroken been en er lagen tanden uit mijn mond, mijn lip is ook een beetje anders daardoor, gelukkig heb ik het overleefd en daar ben ik dankbaar voor, van mezelf ben ik altijd al een positief ingestelde en vrolijke dame en ik richt mij dan ook daarop op de positieve dingen en ik heb mijzelf ook erg goed leren kennen.
En ik ben dankbaar dat ik nog kan sporten en fietsen en kan lopen en weer gewoon kan praten.
En ik kijk naar wat goed gaat en wat ik leuk vind en dat voelt zo goed.
Het leven is al niet makkelijk, maar als je als persoon al van de kleine dingen kan genieten, is dat al erg mooi meegenomen.
Na het ongeluk heb ik echt beseft dat het leven zo over kan zijn, dus alles wat je nu nog kan doen en van kan genieten geniet er dan ook van.
Uiteindelijk zijn er oplossingen voor de dingen die je niet fijn vind of niet leuk, het komt allemaal wel op z'n plek en dingen hebben nou eenmaal tijd nodig en gaan niet altijd zonder slag of stoot.
Haal het positieve eruit en werk voor jezelf aan het negatieve, als je kan reflecteren aan je eigen gedrag leer je daar zoveel meer van en kan je ook beter open staan voor andere mensen en leer je ze ook beter begrijpen
Reflectie maakt je eigenaar van je eigen leerproces.
Ik heb ook een doel en dat is vooral dan gericht op mensen die buiten de mensen met PTSS staan en er toch meer over willen weten en hoe ze het beste wel of niet om zouden moeten gaan of het beste wel of niet te reageren, om die meer informatie te geven door mijn ervaringsverhalen te delen.
Dat kan de ogen openen van mensen en daar kunnen zij weer van leren.
Het liefst doe ik dat wel persoonlijk als ik de mensen in het echt zie.
Maar als dat om bepaalde redenen niet zou kunnen of mensen willen mij iets vragen over dat onderwerp, maar vinden dat persoonlijk moeilijk of vanwege andere persoonlijke dingen, dan mogen ze mijn e-mail adres, maar dat geef ik niet zomaar aan iedereen.
Ik ben wel echt mijn eigen ervaringsdeskundige geworden en ik hoop dat ik daar iets in zou kunnen doen op vrijwillige basis, ik wil graag mensen helpen en ik ben mij er ook van bewust, dat ik het zelf ook fijn vind om mijn ervaringen te delen.
Ik merk nog vaak genoeg dat mensen mij niet altijd goed begrijpen en ik wil dat graag ook verduidelijken dat ik dat niet expres doe, waar dat mee te maken heeft.
Ik kan zelf ook weer leren van de mensen als ze mijn verhaal zouden horen en daarop reageren, ik ben leergierig, dus ik vind dat leuk, ik leer gelijk als ik met mensen erover kan praten.
Het kan goed zijn voor beide kanten, ik leer iemand iets en die persoon leert mij ook weer iets door haar of zijn reactie.
PTSS mag zeker een stem hebben bij de ''gewone mens"
Tot de volgende blog!!
Groeten van Dorine
vrijdag 27 maart 2015
Marathon Fitness..Sportief bezig zijn!
Op 21 Maart 2015 deed ik drie keer mee(met half uur pauzes ertussen) met een marathon bij fitness, ik heb het met veel plezier gedaan, ik was wel heel erg moe daarna, maar heel erg voldaan, als er een andere keer weer een marathon gehouden wordt daar, dan doe ik zeker weer mee!!
Hoe het voelde voor mezelf,
Voor mezelf voelde het erg spannend, maar ik ging er met plezier heen en merkte bij binnenkomst daar, dat het al heel erg gezellig was, de sfeer daar voelde voor mij erg goed.
Tijdens de halfuur trainingen merkte ik dat we echt een groep met elkaar waren en dat vond ik mooi en interessant om dat op te merken, iedereen liet en laat elkaar in haar eigen waarden en we moedigde elkaar aan en we sleurden elkaar gewoon mee en de trainsters waren ook heel erg enthousiast en dat werkte ook heel erg goed mee.
Het enige kleine nadeeltje voor mezelf was, dat ik die dag al emotionele schommelingen opmerkte, maar daar had niemand erg in daar en ik door de stepoefeningen kon ik het aardig goed reguleren voor mezelf.
In drie woorden samengevat:
Gezellig, sportief en gezond.
Uit die marathon is bij mij een nieuw idee ontstaan hoe ik voortaan naar fitness ga en ga fitnessen, maar wat dat is, dat houdt ik voor mezelf en zeg ik alleen tegen de mensen als ik dat wil melden, ja ik begin erover, maar ik hoef niet altijd alles uitgebreid uit te leggen als ik dat niet wil.
Een eigen ideetje werkt ook het beste als je het niet aan iedereen vertelt.
Hieronder een paar foto's van die Fitnessmarathon!!
Tot de volgende blog.
vrijdag 27 februari 2015
Positieve veranderingen doormiddel van sport/omgeving en mijn PTSS
Er is sinds ik weet dat ik een lichte vorm van PTSS heb en chronisch veel gebeurd in de jaren die erna volgden!!
Er zijn veel dingen veranderd en veel meegemaakt en ik vind dat het soms erg snel gaat, maar het mooie eraan is, dat ik er sterker door ben geworden uiteindelijk en het was nodig om dingen te ervaren om zo ermee leren om te gaan op de momenten dat ik zowel negatieve als positieve dingen heb ervaren! Het is allebei nodig in het leven om jezelf te vinden waar je op dat moment ook aan toe bent.
Fitness en grenzen.
In September 2012 begon ik met Fitness bij een kleinschalige club, ik weet nog wel hoe verlegen en kat uit de boom kijkend ik daar binnen kwam, er kwam een trainster op me af toen ik de deur dicht deed en ze stelde zich voor en ik stelde mij aan haar voor en vanaf dat moment vond ik het erg spannend en ging er van alles door mij heen in mijn gedachte en ook mijn faalangst kwam even om de hoek, want het was na elf jaar gedanst te hebben bij een dansschool weer nieuw voor mij, dus wist ik niet goed wat ik van hun kon verwachten en wat ze van mij verwachtte, maar dat werd snel duidelijk en er werd mij rustig en duidelijk uitgelegd hoe het er daar aan toe ging met de steps en de apparaten, ik kreeg wel meteen een gevoel van dit zit wel goed, maar toch had ik een gevoel van voorzichtig zijn, maar wel goed opletten en kijken, maar het voelde toen nog voorzichtig goed.
Nu sport ik er al ruim twee jaar en ik heb het er heel erg naar mijn zin en ik sport voor mezelf met heel veel plezier en dat is zeker wel het belangrijkste!
Er is nog wel een ding wat ik soms lastig blijf vinden en dat is grenzen.
Ik ben nog nooit over de grenzen van een van de trainsters gegaan hoor, dat zal ook niet gebeuren, maar ik vind op een of andere manier het moeilijk om mijn grenzen aan te geven, ik moet erbij zeggen dat het nog niet nodig is geweest, omdat tot nu toe niemand nog te ver is gegaan bij mij, dat is goed, maar soms weet ik zelf niet goed wanneer iemand te ver zal gaan bij mij, ja bij sommige opmerkingen kan ik het wel meteen zeggen, omdat ik dat wel weet, maar ik kan het niet altijd goed aangeven.
Ook vind ik het nog wel moeilijk om te kunnen zien, wat de grenzen van de trainsters zijn, daar zit ik soms ook wel een beetje mee, ik ga niet te ver, dat weet ik, maar hoe kan ik nou weten of ik niet te ver zal gaan? dat blijft ook een lastig punt.
Ik ben erachter gekomen dat ik mede doormiddel van Fitness in ruim twee jaar tijd wel positief veranderd ben, dat hoor ik en dat merk ik zelf ook, doordat ik veel meer durf te vragen en te vertellen en ook lichamelijk gaat het positiever met mij.
Maar echt een angst is ook doormiddel van Fitness weg, dat voelt zo erg fijn.
En de fitness club heeft mij zelfs bij iets andere dingen ook geholpen, zonder dat ze dat weten.
Voor mensen die interesse hebben hiervoor hieronder een filmpje van die club.
http://youtu.be/uFCzJIeLqvQ
Veel lees en kijk plezier.
Vriendelijke groet,
Dorine.
Er zijn veel dingen veranderd en veel meegemaakt en ik vind dat het soms erg snel gaat, maar het mooie eraan is, dat ik er sterker door ben geworden uiteindelijk en het was nodig om dingen te ervaren om zo ermee leren om te gaan op de momenten dat ik zowel negatieve als positieve dingen heb ervaren! Het is allebei nodig in het leven om jezelf te vinden waar je op dat moment ook aan toe bent.
Fitness en grenzen.
In September 2012 begon ik met Fitness bij een kleinschalige club, ik weet nog wel hoe verlegen en kat uit de boom kijkend ik daar binnen kwam, er kwam een trainster op me af toen ik de deur dicht deed en ze stelde zich voor en ik stelde mij aan haar voor en vanaf dat moment vond ik het erg spannend en ging er van alles door mij heen in mijn gedachte en ook mijn faalangst kwam even om de hoek, want het was na elf jaar gedanst te hebben bij een dansschool weer nieuw voor mij, dus wist ik niet goed wat ik van hun kon verwachten en wat ze van mij verwachtte, maar dat werd snel duidelijk en er werd mij rustig en duidelijk uitgelegd hoe het er daar aan toe ging met de steps en de apparaten, ik kreeg wel meteen een gevoel van dit zit wel goed, maar toch had ik een gevoel van voorzichtig zijn, maar wel goed opletten en kijken, maar het voelde toen nog voorzichtig goed.
Nu sport ik er al ruim twee jaar en ik heb het er heel erg naar mijn zin en ik sport voor mezelf met heel veel plezier en dat is zeker wel het belangrijkste!
Er is nog wel een ding wat ik soms lastig blijf vinden en dat is grenzen.
Ik ben nog nooit over de grenzen van een van de trainsters gegaan hoor, dat zal ook niet gebeuren, maar ik vind op een of andere manier het moeilijk om mijn grenzen aan te geven, ik moet erbij zeggen dat het nog niet nodig is geweest, omdat tot nu toe niemand nog te ver is gegaan bij mij, dat is goed, maar soms weet ik zelf niet goed wanneer iemand te ver zal gaan bij mij, ja bij sommige opmerkingen kan ik het wel meteen zeggen, omdat ik dat wel weet, maar ik kan het niet altijd goed aangeven.
Ook vind ik het nog wel moeilijk om te kunnen zien, wat de grenzen van de trainsters zijn, daar zit ik soms ook wel een beetje mee, ik ga niet te ver, dat weet ik, maar hoe kan ik nou weten of ik niet te ver zal gaan? dat blijft ook een lastig punt.
Ik ben erachter gekomen dat ik mede doormiddel van Fitness in ruim twee jaar tijd wel positief veranderd ben, dat hoor ik en dat merk ik zelf ook, doordat ik veel meer durf te vragen en te vertellen en ook lichamelijk gaat het positiever met mij.
Maar echt een angst is ook doormiddel van Fitness weg, dat voelt zo erg fijn.
En de fitness club heeft mij zelfs bij iets andere dingen ook geholpen, zonder dat ze dat weten.
Voor mensen die interesse hebben hiervoor hieronder een filmpje van die club.
http://youtu.be/uFCzJIeLqvQ
Veel lees en kijk plezier.
Vriendelijke groet,
Dorine.
donderdag 29 januari 2015
Helpen met het leren begrijpen van PTSS!
Vanaf 2004/2005 weet ik dat ik een lichte vorm en chronische vorm heb van PTSS en ik leer er steeds beter en krachtiger mee omgaan, dat komt ook doordat ik mensen in mijn omgeving heb, die mij steunen zover ze kunnen, het is iets onzichtbaars, dus het is voor mensen in de omgeving van iemand met PTSS niet altijd makkelijk om het te begrijpen, want een ander ziet niet wat jij met PTSS wel ziet.
Nou weet ik al ruim twee jaar dat ik iets wil doen in het informatie en inlichtingen geven aan de ''gewone mens" met PTSS en dan vooral aan mensen die er buiten staan, die iemand kennen die PTSS heeft, of die gewoon beter op de hoogte wil zijn met hoe om te gaan met iemand met PTSS.
Er zijn ook hulpverleners en militairen met PTSS, maar daar wordt al erg veel aandacht op gericht via social media en de tv enzo.
Ik richt me op de mensen die geen hulpverleners of militairen zijn en de omgeving daarvan.
Ik doe daarom voor mezelf ook een studie stressmanagment/stresshantering, om ook beter met stress in het algemeen om te kunnen gaan, maar misschien ook die tips en adviezen door te kunnen geven, want iemand met PTSS kan daar ook van leren en de omgeving ook.
Ik weet zelf hoe mijn omgeving kan reageren en dat ze het goed bedoelen, maar het bij mij en andere mensen met PTSS anders kan overkomen en als mensen er interesse in hebben, zou ik het graag willen uitleggen.
Ik ga over een paar weken al ergens oefenen met praten over PTSS en dan ga ik er ook bij dansen, om het gevoel ook uit te kunnen leggen wat het met je kan doen als je last ervan hebt, maar dat je er altijd sterker uit kan komen.
Schrijven kan ik goed, maar ik wil er graag met mensen in het echt als die mensen dat ook willen graag over praten, want PTSS hoeft echt niet alleen maar negatief te zijn, het is leerzaam voor iedereen!!
En praten erover kan ook heel therapeutisch werken en je leert de mensen ook weer wat sterks en krachtig aan, zo zie ik dat!!
Ik hoop dat er mensen zijn die er open voor staan om een gesprekje aan te gaan als ze dat dus ook willen over PTSS.
Iedereen die interesse heeft in dat onderwerp is welkom!
Ik wil vooral in het echt met mensen erover praten, omdat ik dan de reacties kan zien gelijk! En ik heb er ook geen moeite mee om over te praten.
Ik hoop echt dat ik iets kan betekenen hierin!
Tot de volgende blog.
Groetjes van Dorine
Nou weet ik al ruim twee jaar dat ik iets wil doen in het informatie en inlichtingen geven aan de ''gewone mens" met PTSS en dan vooral aan mensen die er buiten staan, die iemand kennen die PTSS heeft, of die gewoon beter op de hoogte wil zijn met hoe om te gaan met iemand met PTSS.
Er zijn ook hulpverleners en militairen met PTSS, maar daar wordt al erg veel aandacht op gericht via social media en de tv enzo.
Ik richt me op de mensen die geen hulpverleners of militairen zijn en de omgeving daarvan.
Ik doe daarom voor mezelf ook een studie stressmanagment/stresshantering, om ook beter met stress in het algemeen om te kunnen gaan, maar misschien ook die tips en adviezen door te kunnen geven, want iemand met PTSS kan daar ook van leren en de omgeving ook.
Ik weet zelf hoe mijn omgeving kan reageren en dat ze het goed bedoelen, maar het bij mij en andere mensen met PTSS anders kan overkomen en als mensen er interesse in hebben, zou ik het graag willen uitleggen.
Ik ga over een paar weken al ergens oefenen met praten over PTSS en dan ga ik er ook bij dansen, om het gevoel ook uit te kunnen leggen wat het met je kan doen als je last ervan hebt, maar dat je er altijd sterker uit kan komen.
Schrijven kan ik goed, maar ik wil er graag met mensen in het echt als die mensen dat ook willen graag over praten, want PTSS hoeft echt niet alleen maar negatief te zijn, het is leerzaam voor iedereen!!
En praten erover kan ook heel therapeutisch werken en je leert de mensen ook weer wat sterks en krachtig aan, zo zie ik dat!!
Ik hoop dat er mensen zijn die er open voor staan om een gesprekje aan te gaan als ze dat dus ook willen over PTSS.
Iedereen die interesse heeft in dat onderwerp is welkom!
Ik wil vooral in het echt met mensen erover praten, omdat ik dan de reacties kan zien gelijk! En ik heb er ook geen moeite mee om over te praten.
Ik hoop echt dat ik iets kan betekenen hierin!
Tot de volgende blog.
Groetjes van Dorine
maandag 19 januari 2015
Beperking......Verwerking.....zelf iets opstarten???
Dat ik wat anders reageer en iets anders ben, daar leef ik dagelijks mee, maar wat ik belangrijker vind is, dat ik mezelf ben en blijf! Er is wel eens het volgende tegen mij gezegd: Jij hebt geen beperking, maar de overheid heeft een beperking!
Dat vind ik wel een hele mooie en ook een hele goede en ik heb het zelf ook heel erg gemerkt in mijn verleden vooral!
Nou is er een aantal dagen geleden ook iets moois gebeurd, ik ga het niet in details hier melden, maar het gaat erom dat ik iets geplaatst heb(losgelaten) Ik noem het liever plaatsen, vind ik een fijnere bewoording.
Ik voel me zo opgelucht en ontspannen nu en ik merk dat ik er met een afstand nu naar kan kijken.
Het heeft me weer een stuk in de goede richting gebracht, ik ben heel trots en doe mijn uiterste best, om dat vast te houden!
Hieruit heb ik vooral geleerd, dat als je gewoon zo rustig mogelijk blijft reageren zoals je zelf bent, je uiteindelijk echt een stuk verder komt, maar ook dat je bij je eigen gevoel blijft en dat maakt jezelf ook weer sterker.
Het volgende heb ik nooit gedaan, maar wel bij sommige mensen gemerkt: Als je in je werk toneel gaat lopen spelen, dan ben je dus niet jezelf en kan je ook niet verwachten dat mensen jou serieus kunnen nemen en jou gaan geloven! (kijk ik heb het dus niet over mensen die van beroep al acteur of actrice zijn enzo, want dan is het natuurlijk wel hun werk, daar heb ik het in dit geval ook niet over)
Ik ben ook van plan om zelf iets op te starten, op welke manier weet ik nog niet goed, maar ik ben er mee bezig en dat is iets met PTSS bij de "gewone burger" Want er is vooral veel aandacht voor hulpverleners met PTSS, maar de "gewone burger" kan het ook hebben en dan zou ik iets willen doen in het informatie geven aan mensen die erbuiten staan, dus mensen die mensen kennen met PTSS, maar niet goed weten te reageren erop, of die beter willen weten hoe ze het beste kunnen reageren in bepaalde situaties!
Ik ben het nog aan het uitzoeken verder.
Ik vind zelf, dat dit heel goed laat zien, dat ik een doorzetter ben en dat ik echt de goede kant op ga en dat ik weer beter in mijn vel zit en dat voelt zo fijn, ik doe de dingen die ik leuk vind en ik geniet van elke dag!
Tot volgende blog,
Dorine.
Dat vind ik wel een hele mooie en ook een hele goede en ik heb het zelf ook heel erg gemerkt in mijn verleden vooral!
Nou is er een aantal dagen geleden ook iets moois gebeurd, ik ga het niet in details hier melden, maar het gaat erom dat ik iets geplaatst heb(losgelaten) Ik noem het liever plaatsen, vind ik een fijnere bewoording.
Ik voel me zo opgelucht en ontspannen nu en ik merk dat ik er met een afstand nu naar kan kijken.
Het heeft me weer een stuk in de goede richting gebracht, ik ben heel trots en doe mijn uiterste best, om dat vast te houden!
Hieruit heb ik vooral geleerd, dat als je gewoon zo rustig mogelijk blijft reageren zoals je zelf bent, je uiteindelijk echt een stuk verder komt, maar ook dat je bij je eigen gevoel blijft en dat maakt jezelf ook weer sterker.
Het volgende heb ik nooit gedaan, maar wel bij sommige mensen gemerkt: Als je in je werk toneel gaat lopen spelen, dan ben je dus niet jezelf en kan je ook niet verwachten dat mensen jou serieus kunnen nemen en jou gaan geloven! (kijk ik heb het dus niet over mensen die van beroep al acteur of actrice zijn enzo, want dan is het natuurlijk wel hun werk, daar heb ik het in dit geval ook niet over)
Ik ben ook van plan om zelf iets op te starten, op welke manier weet ik nog niet goed, maar ik ben er mee bezig en dat is iets met PTSS bij de "gewone burger" Want er is vooral veel aandacht voor hulpverleners met PTSS, maar de "gewone burger" kan het ook hebben en dan zou ik iets willen doen in het informatie geven aan mensen die erbuiten staan, dus mensen die mensen kennen met PTSS, maar niet goed weten te reageren erop, of die beter willen weten hoe ze het beste kunnen reageren in bepaalde situaties!
Ik ben het nog aan het uitzoeken verder.
Ik vind zelf, dat dit heel goed laat zien, dat ik een doorzetter ben en dat ik echt de goede kant op ga en dat ik weer beter in mijn vel zit en dat voelt zo fijn, ik doe de dingen die ik leuk vind en ik geniet van elke dag!
Tot volgende blog,
Dorine.
Abonneren op:
Posts (Atom)