De laatste weken, misschien wel maanden is er in mijn gedachte vooral heel veel aan de gang, ik merk dat ik nu gelukkig veel positieve reacties krijg uit de mensen in mijn omgeving, maar ik lijk het ook wel lastig te vinden om al die positieve reacties goed te kunnen plaatsen, ik weet dat er veel dingen nu goed gaan, zo zie ik het ook, maar ik heb in een paar maanden tijd nooit zo veel goede reacties gehad, als dat ik dus in afgelopen jaar en in de eerste paar maanden van dit jaar 2013 heb gehad! Ik weet heel goed dat de reacties goed zijn, maar toch blijf ik zo twijfelen aan veel dingen en dat zit me dan ook in de weg!
Ik kan wel zeggen dat het met werk en fitnessen wel goed zit!
Maar toch blijf ik maar twijfelen en ineens zit ik minder goed in mijn vel, hoe komt dat dan toch? het is van alles en zeker niet in een zin samen te vatten!!
Ik hoop eigenlijk dat ik de komende tijd eens een keer met mensen waar ik goed mee kan praten eens over PTSS kan praten(niet iedereen met PTSS wil er graag over praten) Ik wil wel graag erover praten, omdat ik het idee heb dat mensen mij beter leren kennen en ik ze wat meer kan leren op mijn manier over PTSS! Ik heb al een keer iemand horen zeggen dat toen ik zei dat ik PTSS had van: dat hebben toch alleen mensen in hulpverlening of mensen die oorlog meegemaakt hebben of veteranen/ militairen? Maar dat klopt dus niet helemaal!
dinsdag 26 maart 2013
zondag 10 maart 2013
Dansoptreden!
Ik heb vandaag 10-03-2013 twee solo dansoptredens gegeven in een kerkdienst in een kerk dus in Wognum!! Met veel gevoel en plezier heb ik dat gedaan! Dit is ongeveer wat ik in de kerk dus gedaan heb!
Dit is dans 1:
http://youtu.be/Ekeua6xa6VE
En dit is dans 2:
http://youtu.be/NCDpcMIcxAk
Veel plezier met het kijken naar deze dansfilmpjes! Ik hoor wel op wat voor manier dan ook, wat jullie hier van vinden!!
Groetjes van Dorine
Dit is dans 1:
http://youtu.be/Ekeua6xa6VE
En dit is dans 2:
http://youtu.be/NCDpcMIcxAk
Veel plezier met het kijken naar deze dansfilmpjes! Ik hoor wel op wat voor manier dan ook, wat jullie hier van vinden!!
Groetjes van Dorine
vrijdag 8 maart 2013
Werken met een onzichtbare beperking, PTSS, Dankbaarheid nu!
In al die jaren sinds ik gestopt ben met mijn laatste opleiding en begonnen ben met werken, heb ik best veel dingen gezien en ontdekt en daarbij komt dat ik dingen niet altijd even goed kan verwerken.
Ik ben nu wel zoveel jaar ouder en leer ik steeds beter(nog altijd op mijn eigen manier en tempo) met bepaalde dingen om te gaan, toch heeft het in mijn geval ook sterk te maken met hoe mensen over komen op mij en hoe ze met mij omgaan!
Dat werken met een onzichtbare beperking niet eenvoudig is, heb ik zelf de afgelopen jaren wel ondervonden, ik vind het jammer dat er mensen zijn die van te voren al bepaalde dingen en manieren bedenken hoe ze mij willen begeleiden of behandelen, terwijl het niet altijd werkt bij mij, omdat ik dan toch anders in elkaar zit, dan dat mensen vooraf kunnen bedenken, dus ik heb daarin geleerd, dat je zolang je iemand niet goed kent, je nooit een plan kan bedenken voor je met iemand goede afspraken heb gemaakt en voordat je iemand gesproken en goed gezien hebt!
Ik heb het op dit blog al vaker over gehad, maar ik merk dat het toch wel goed is(en ik verschuil me er nu zeker niet achter) om te blijven aangeven in mijn geval dat ik een lichte vorm van PTSS heb en ook al is het een lichte vorm, ik kan er dus wel erg last van hebben en de laatste maand heb ik er weer veel last van, in de zin van een gedachte die uit het niet terug komt, vooral dan wat mijn vorig werk betreft, maar ik probeer zo goed als kan niet te veel mee te gaan met de gedachte en niet me gek te laten maken en me mee te laten slepen en in mijn geval is dat niet zo eenvoudig zoals het voor andere misschien wel zou kunnen zijn. Wat ik nu daarin beter doe is, die gedachte laat ik toe, maar ik geef mezelf nadenk tijd erin, praat er met mensen die er wat meer van afstaan mee en uiteindelijk komt er voor mezelf wel iets goeds uit! Ik weet dat ik sterker kan zijn dan die gedachte!
Wat voor mij daarin nu ook zo goed in werkt is de mensen op de plek waar ik nu werk, die geloven mij in de dingen die ik vertel, ze geven mij de ruimte en de tijd zodat ik mezelf heel goed kan blijven ontwikkelen!! Ze steunen me op het werk nu ook zo goed, dat werkt ook fijn!
En verder de mensen in mijn omgeving die ik nu heb, die mij steunen en ook zien en weten hoe hard ik voor dingen blijf knokken!!
Ik heb dit ook vaker gemeld, maar het is niet zo makkelijk om precies uit te leggen waar het in zit, maar ik ben op dit moment mijn werk het meeste dankbaar, de plek betekent heel veel voor mij, het is me jammer genoeg niet zo vaak overkomen, maar op mijn werkplek nu voel ik me echt weer een mens en wordt ik ook zo behandeld!
Wat ook voordelig is, is dat ik op mijn werk niet in wordt gezien als dat is een jongedame met een beperking, nee ik wordt echt gezien als een jongedame die kan werken en die zichzelf mag en kan zijn!!
Ik weet nu altijd zeker dat als er iets op het werk gebeurd tussen mij en collega's of iets anders, dat ik dat dan echt eerlijk kan aangeven en zeggen, zonder dat ik krijg te horen dat ik me niet moet aanstellen of dat het alleen maar aan mij ligt!
Samenvatting van deze blog: Ook al heb je een onzichtbare beperking, je kan toch vaak meer dan je denkt(dat kan per persoon natuurlijk wel verschillen, ieder persoon is weer anders en uniek zoals hij of zij is)
Jezelf blijven en mogen zijn is toch wel erg belangrijk en daar kom je veel verder mee in het leven, heb ik zeker mogen ontdekken en leren!
Tot zover dit blog, tot de volgende keer!
Groetjes van Dorine
Ik ben nu wel zoveel jaar ouder en leer ik steeds beter(nog altijd op mijn eigen manier en tempo) met bepaalde dingen om te gaan, toch heeft het in mijn geval ook sterk te maken met hoe mensen over komen op mij en hoe ze met mij omgaan!
Dat werken met een onzichtbare beperking niet eenvoudig is, heb ik zelf de afgelopen jaren wel ondervonden, ik vind het jammer dat er mensen zijn die van te voren al bepaalde dingen en manieren bedenken hoe ze mij willen begeleiden of behandelen, terwijl het niet altijd werkt bij mij, omdat ik dan toch anders in elkaar zit, dan dat mensen vooraf kunnen bedenken, dus ik heb daarin geleerd, dat je zolang je iemand niet goed kent, je nooit een plan kan bedenken voor je met iemand goede afspraken heb gemaakt en voordat je iemand gesproken en goed gezien hebt!
Ik heb het op dit blog al vaker over gehad, maar ik merk dat het toch wel goed is(en ik verschuil me er nu zeker niet achter) om te blijven aangeven in mijn geval dat ik een lichte vorm van PTSS heb en ook al is het een lichte vorm, ik kan er dus wel erg last van hebben en de laatste maand heb ik er weer veel last van, in de zin van een gedachte die uit het niet terug komt, vooral dan wat mijn vorig werk betreft, maar ik probeer zo goed als kan niet te veel mee te gaan met de gedachte en niet me gek te laten maken en me mee te laten slepen en in mijn geval is dat niet zo eenvoudig zoals het voor andere misschien wel zou kunnen zijn. Wat ik nu daarin beter doe is, die gedachte laat ik toe, maar ik geef mezelf nadenk tijd erin, praat er met mensen die er wat meer van afstaan mee en uiteindelijk komt er voor mezelf wel iets goeds uit! Ik weet dat ik sterker kan zijn dan die gedachte!
Wat voor mij daarin nu ook zo goed in werkt is de mensen op de plek waar ik nu werk, die geloven mij in de dingen die ik vertel, ze geven mij de ruimte en de tijd zodat ik mezelf heel goed kan blijven ontwikkelen!! Ze steunen me op het werk nu ook zo goed, dat werkt ook fijn!
En verder de mensen in mijn omgeving die ik nu heb, die mij steunen en ook zien en weten hoe hard ik voor dingen blijf knokken!!
Ik heb dit ook vaker gemeld, maar het is niet zo makkelijk om precies uit te leggen waar het in zit, maar ik ben op dit moment mijn werk het meeste dankbaar, de plek betekent heel veel voor mij, het is me jammer genoeg niet zo vaak overkomen, maar op mijn werkplek nu voel ik me echt weer een mens en wordt ik ook zo behandeld!
Wat ook voordelig is, is dat ik op mijn werk niet in wordt gezien als dat is een jongedame met een beperking, nee ik wordt echt gezien als een jongedame die kan werken en die zichzelf mag en kan zijn!!
Ik weet nu altijd zeker dat als er iets op het werk gebeurd tussen mij en collega's of iets anders, dat ik dat dan echt eerlijk kan aangeven en zeggen, zonder dat ik krijg te horen dat ik me niet moet aanstellen of dat het alleen maar aan mij ligt!
Samenvatting van deze blog: Ook al heb je een onzichtbare beperking, je kan toch vaak meer dan je denkt(dat kan per persoon natuurlijk wel verschillen, ieder persoon is weer anders en uniek zoals hij of zij is)
Jezelf blijven en mogen zijn is toch wel erg belangrijk en daar kom je veel verder mee in het leven, heb ik zeker mogen ontdekken en leren!
Tot zover dit blog, tot de volgende keer!
Groetjes van Dorine
Abonneren op:
Posts (Atom)