Deze blog schrijf ik niet om zielig gevonden te worden, dat ben ik niet, maar ik wil even duidelijk zijn in hoe ik mij nu voel, deze blog is een uitlaatklep op het moment voor mij!
De laatste week heb ik veel moeite om met mijn gevoelens en emoties om te gaan, ik wil ook even zeggen en dat is geen geheim voor mij, omdat ik me er niet voor schaam ofzo, want ik ken mezelf, maar ik heb veel moeite met mijn beperking de laatste week en ik heb last van wat dingetjes die erbij komen en ik mis wat mensen om mij heen(die nog leven) en daar weet ik even niet mee om te gaan en ik heb het gevoel(ook al zeggen veel mensen dat ik het niet doe) dat ik te veel aandacht van mensen vraag en dat is ook echt niet mijn bedoeling, ik ga zo voel ik het niet altijd goed met de aandacht om en zo bedoel ik het helemaal niet, maar door al die dingen die terug komen in mijn lijf en hoofd, weet ik het allemaal niet goed te plaatsen en op dit moment gebeuren er te veel dingen in mijn lijf, waardoor ik weer erg onrustig wordt, ik zou graag ook eens iets leuks willen doen, maar mijn beperking lijkt me wel in de weg te zitten en ik ben bang, dat ik daarom mezelf juist wegstoot van de mensen en dat wil ik echt niet!
Ik ga ook heel hard aan de slag met mijn zekerheid de komende tijd, maar ik voel me nu veel alleen, ik weet dat ik daar zelf ook dingen aan kan veranderen, maar ik probeer ook al veel, een feest te plannen en ik wil danslessen geven en dansoptredens geven, maar met dat feest kreeg ik meer afmeldingen(dat was ook iets te snel gepland, moet ik eerlijk zeggen) maar ik kreeg meer afmeldingen en mensen zeggen van te voren over mijn dansen, dat ik het niet moet doen, want ik ben te verlegen ervoor, mensen lijken mij ook geen kans te geven dan en ik ben dan niet echt een organisatie talent, maar ik doe wel wat ik kan doen!
Ik ben nu op het toppunt dat ik niet meer goed weet wat ik moet doen, wat doe ik toch steeds fout?(ik weet dat is mijn faalangst gedachte en die moet ik niet hebben) Maar ik wil heel graag contacten met mensen en meer vriendschappen sluiten, als ik vriendinnen heb, doe ik er altijd alles aan om contacten te behouden!!
Ik voel me(jammer genoeg) nu vaak een mislukkeling(ik weet dat ik lieve mensen om mij heen heb) Ik lijk toch veel te missen!
Ik heb echt zin om te feesten of met mensen in het echt af te spreken en daar doe ik al mijn best in, maar ik mis gewoon iets!
Een strandwandeling of gewoon een wandeling lijkt mij heerlijk om eens te doen, lekker uitwaaien!
Ik praat 1 keer in de maand wel met lieve mensen, maar ik mis gewoon zo drie mensen uit het verleden en dat voel ik in mijn gedachte en in mijn lijf en om dit zo schriftelijk te verwoorden, is voor mij geen probleem, maar ik zou dit liever in het echt tegen mensen willen zeggen, maar ik ben dan toch nog bang dat ik er verkeerde aandacht mee vraag en dat zit me ook in de weg!
Dank voor je/uw leestijd(als iemand het al leest)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten