De laatste tijd merk ik heel veel dingen aan mezelf en dat is goed hoor, doordat ik een studie gedaan heb, merk ik dat ik naar mezelf op een andere manier leer kijken en dat is zeker niet altijd makkelijk, maar wel erg leerzaam.
Ik merk bijvoorbeeld dat de mens en in dit geval even vanuit mezelf gezegd dat ik automatisch soms in dingen meedoe met de massa en dat gaat zo vanzelf, daar kan je niet altijd wat aan doen, maar ik denk dat je je er wel bewuster van kan worden, van wat je eigenlijk aan het doen bent.
In het verleden waren voor mij niet altijd de grenzen duidelijk van andere mensen in bepaalde situaties, waardoor ik niet goed wist wat ik wel en niet kon zeggen en wel en niet kon doen, maar gelukkig ben ik in de meeste gevallen nooit over de grenzen van die mensen heen gegaan.
Mijn eigen grenzen blijk ik ook moeilijk te kunnen stellen, maar ik leer dat al steeds meer te verbeteren en er ook meer op te letten.
Laatst vroeg ik wat aan iemand en die gaf heel duidelijk aan wat die persoon wel zou willen, maar niet kon doen en dat legde de persoon zo goed uit, dat ik er zeker begrip voor heb, want ik snap het heel goed, maar toch raakte ik daarna even in de war, maar ik wist gelijk wat er aan de hand was, want het had niets te maken met wat die persoon zei, maar ik moest gewoon de reactie even plaatsen en dat duurde even, want soms dan kan een reactie wat later aankomen bij mij, dus daardoor kan ik even de draad kwijt zijn, maar als ik dan even mezelf de rust en de tijd gun is het daarna gewoon weer goed.
Mijn lichaam gaat dan soms tegen mijn gedachte in of andersom en dat moet ik gewoon even rustig laten gaan en dan is er niets meer aan de hand.
Wat bij mij ook helpt is, als ik soms van te voren bepaalde dingen al in mijn gedachte heb, dan kan daardoor een reactie die ik van iemand krijg minder heftig overkomen en omdat ik veel begrijp en snap gaat het dan ook beter en kan ik het zeker wel plaatsen.
In dit geval was de reactie zelf niet negatief hoor, alleen mijn lichaam en gedachten gingen door elkaar en moesten het even plaatsen, waardoor het even heel negatief leek, maar dat was het zeker niet en ik weet dat zelf ook heel goed.
Niets aan de hand hoor, ditmaal had mijn lichaam en gedachte het niet helemaal goed meteen, maar ik heb er rustig op gereageerd en dat helpt voor mij.
Als je op een rustige en duidelijke toon, zoals die laatste persoon bij mij deed gewoon zegt hoe en waarom iets wel of niet kan, dan is het prima en weet ik heel duidelijk genoeg en kan ik er dus ook heel goed begrip voor hebben, want begrip heb ik zeker, ik vind het al knap van die persoon dat die zo vanaf begin af aan al duidelijk voor mij is en ik leer ervan en zo kan ik ook mijn eigen grenzen in toom houden.
Dit was weer een blog van mij.
Tot de volgende blog.
Vriendelijke groet,
Dorine.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten