Zo heb ik ook een mooi gedicht gemaakt over Nadine Beemsterboer, terwijl ik haar nooit persoonlijk gekend heb, ik heb haar wel ooit eens zien dansen in de show van de Dansschool waar ik toen gedanst had en ik heb haar een keer heel eventjes in het echt gesproken en toen gaven we elkaar complimenten, maar verder heb ik haar nooit echt gekend!
Toch kreeg ik toen dat met Nadine gebeurde in December 2006, toch een heel apart en ook mooi gevoel en vanaf dat het jaar erna de Nadinefoundation is ontstaan, kreeg ik steeds meer het gevoel, ik wil dat doel zo steunen en ik wil er iets voor doen.
Zo heb ik het al aangepast dat als ik dans, ik niet alleen voor mezelf dans, maar vooral voor Nadine!!
Maar ik dacht ik wil de Nadinefoundation helpen als dat kan, ik wil meer doen dan alleen dansen.
Een paar weken geleden of zoiets kreeg ik ineens mooie gedachtes over Nadine en die heb ik in een gedicht omschreven en dat deelde ik op Facebook, een tijdje later kreeg ik een reactie van Wanda de moeder van( de in 2006 door zinloos geweld omgekomen) Nadine en ze zei dat ze heel graag het gedicht wilde hebben zelf en ik antwoordde daarop zeker met ja dat kan, toen heb ik het gedicht op mooi geel papier uitgeprint en ik heb uiteindelijk dat gedicht afgelopen woensdag(17-12-2014) bij de vlinderrots persoonlijk gegeven aan Wanda en Jacques Beemsterboer, ze waren er blij mee!! En er is ook een foto gemaakt, van Wanda en mij bij die vlinderrots(initiatief van De Nadinefoundation)
Hieronder zal je die foto zien.
Het was regenachtig, koud en slecht weer, maar zoals je ziet, we hadden alle drie, zowel Wanda als Jacques en ik het er echt voor over om naar die Vlinderrots te komen.
Ik had er in mijn gevoel ook alles voor over om dat gedicht persoonlijk aan deze lieve mensen te geven.
Zij moeten elke dag opstaan en verder leven zonder Nadine, ze hebben ook nog een andere lieve dochter Jacqueline en die moet ook elke dag verdergaan zonder haar zusje Nadine en dat vind ik best een heel pijnlijke gedachte en toch vind ik ze heel sterk doorgaan met wat ze kunnen en willen doen voor zichzelf en voor de Nadinefoundation, alles wat ze steunen in de gedachte van en voor Nadine, heb ik zo erg veel respect voor en daardoor leer ik er ook erg veel van en dat zeker in positieve zin.
Ik heb dit jaar ook nog eens namens de Nadinefoundation gecollecteerd voor Fier( dat is een farm en een centrum voor meiden die uit een gewelddadige situatie komen of uit een loverboy relatie en die kunnen daar weer leren om zichzelf te mogen zijn en weer naar school te gaan en goede leven weer op te starten na zoiets dramatisch) bij de Nationale hulpverlenersdag heb ik dat gedaan, geheel vrijwillig en ik vond dat mooi om te doen met in gedachte voor Nadine en de Nadinefoundation.
Het was ook zeer leerzaam!
Ben er dankbaar voor dat ik me zo voor iets sterks en goed kan inzetten!
Hoop dat ik het in 2015 voort kan zetten!
Dit was mijn blog.
Tot de volgende keer,
Groetjes van Dorine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten