Dit jaar in 2012 heb ik heel erg opgemerkt dat mensen mij of niet begrijpen, of dingen door elkaar gaan halen.
Daarom zal ik hier zo goed als ik het kan doen wat uitleg geven over hoe het nu zo ongeveer zit met mij, wat heb ik wel en wat niet en hoe zit het voor mij nu echt.
Moeilijk lerend,
Tot en met begin van groep zes heb ik op een ''Normale'' Basisschool gezeten, in die jaren heb ik bij de kleuters een extra jaar nog bij de kleuters gezeten, nadat ik verlamd ben geweest, op mijn 5e/6e jaar.
Na mijn verlamming zijn er ook dingen ontstaan waardoor ik steeds meer moeite kreeg met mijn fijne motoriek, maar ook met rekenen kreeg ik meer moeite. Uiteindelijk in groep vijf, maar ik weet het van groep zes veel beter, werd ik getest door iemand van het speciaal onderwijs en daaruit kwam dat ik beter naar het Speciaal onderwijs kon gaan(dat heet tegenwoordig Speciaal Basisonderwijs).
Ik bleek daardoor dus moeilijk lerend te zijn en ik had bij een aantal punten extra begeleiding nodig.
Al kreeg ik toen op de Basisschool al extra hulp met Rekenen. Toch zou ik op het Speciaal Onderwijs meer rust krijgen en dat was ook zo, Bij een groep op het Speciaal Onderwijs werd ik wel gepest, maar gelukkig niet heel ernstig, dus ik heb wel goede jaren gehad daar en veel meegemaakt, maar het heeft me wel goed gedaan, maar daardoor weet ik dat ik moeilijk lerend ben.
Faalangstig,
Eigenlijk bleek ook wel dat ik faalangstig was, alleen heb ik dat veel jaren nooit beseft of geweten, ik kwam er zelf pas achter in het vierde jaar van de middelbare school, samen met een vriendin van toen, ben ik daar achter gekomen, toen heb ik er ook veel over proberen op te zoeken.
Wat ik zelf heb ervaren en weet is dat ik heel veel last van negatieve faalangst had/heb en ik heb/had ook last van verschillende combinaties van verschillende soorten faalangst, nu merk ik wel dat ik zo goed als kan er veel beter mee om weet te gaan, maar dat was op de middelbare school en daarvoor wel anders, maar ik geloof zelf in dat we overal wat van kunnen leren en er positieve dingen uit kunnen halen, fouten maken is niet erg en ik val nog best wel vaak terug in wat faalangst dingen, maar ik heb het nu veel sneller in de gaten. Ik merk nog wel erin dat ik het lastig vind om goed om te gaan met complimenten, vooral als mensen die maar blijven geven aan mij, weet ik heel sterk dat goed bedoeld is, maar kan ik het allemaal nog niet goed plaatsen.
Ik heb ooit een docente van het MBO gehad die mij 1 keer faalangst training gaf, maar het was eigenlijk huiswerktraining, dat is iets heel anders, ik was ook maar 1 keer geweest, omdat ik haar de keer erna niet kon vinden, maar nogmaals het was geen faalangst training wat ze me wilde geven, dat was duidelijk. Uiteindelijk door een goede psychologe heb ik geleerd zover ik dat kan om er beter mee leren om te gaan, maar wat ik zeg het komt af en toe wel terug, maar ik merk dat heel goed op.
Wel of geen Autisme?
De jaren na het MBO waarin het mij maar niet lukte om een diploma te halen door omstandigheden, dacht ik vaak ook heb ik een vorm van Autisme, want ik had wel het gevoel dat ik erg autistische trekjes had en ook omdat ik na al die jaren MBO ging werken en ik merkte dat ik nog erg moest wennen en bij de eerste werkplek moest ik zo wennen had ik zo het gevoel dat ik heel anders was, ik dacht is er nog meer wat ik niet weet en op twee werkplekken ging het uiteindelijk door bepaalde omstandigheden ook niet goed(waarbij ik niet zeg dat het alleen van mij kant kwam)Dus heb ik dit jaar (2012) een IQ test gedaan, daaruit kwam ook beter naar voren waarom ik reageer zoals ik reageer op dingen en die vrouw zei dat ik me niet druk moest maken of ik autisme had(ik ben daar nooit op getest) Maar die vrouw zei dat ik geen autisme had, toen dacht ik ok, dan hoef ik me daar niet druk om te maken, maar toch heb ik soms het idee nog wel dat ik wat autistische trekjes heb, maar zei de vrouw die me testen, eigenlijk hebben we allemaal wel eens autistische trekjes toch? dat maakte mij wel wat meer gerust, maar ik snap nu wel waarom ik mensen met autisme in een aantal puntjes wel herken en snap, dat is me wel duidelijk, maar ik heb geen enkele vorm van Autisme, dat dat even duidelijk mag zijn.
PTSS(Post Traumatische Stress Stoornis)
Ik heb al eerder een blog over PTSS geschreven/getypt, maar toch merk ik nog veel onduidelijkheden in mijn omgeving: Zo heb ik dit jaar iemand horen zeggen dat PTSS Alleen maar bij mensen kan uiten die een oorlog hebben meegemaakt, of ex veteranen, of soldaten, of politieagenten en andere hulpverleners, maar dat is niet alleen bij die mensen, dat klopt dus zeker niet helemaal, die mensen kunnen het wel krijgen, maar ook mensen die misbruik hebben meegemaakt of een ongeluk of andere traumatische ervaringen.
Ieder persoon gaat anders om met dingen die hij/zij meegemaakt heeft, veel mensen kunnen goed op eigen kracht dingen verwerken, maar er zijn mensen die daar meer hulp bij nodig hebben en bij dat laatste kan dus PTSS ontstaan. De mensen die groot risico kunnen lopen op PTSS zijn:
Mensen met een lage opleiding, mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een laag IQ. Daarbij zeg ik niet dat al die mensen het krijgen, maar de kans is groter bij die mensen.
Zelf denk ik dat het bij mij al duidelijk was na mijn verlamming op mijn 5e/6e jaar, want de jaren erna als dan iets over ziekenhuizen en ziek en zeer ging, ben ik wel eens flauwgevallen en op het speciaal onderwijs, stond ik als iemand vertelde dat hij/zij arm gebroken had vaak op de gang, omdat ik me bij die verhalen niet goed voelde(eigenlijk was ik banger om flauw te vallen en om mijn controle over mijn lichaam te verliezen)
Ieder persoon kan anders met de PTSS omgaan.
Ik zelf heb een lichte vorm ervan, maar ik heb het dus wel, dat betekent, dat het uit het niets ineens terug kan komen bij mij, dan denk ik dat ik wel iets verwerkt heb van vaak jaren geleden ervoor en dan ineens komt het terug en vaak ook heftig en dat is niet fijn, maar ik denk dat het vooral op momenten is dat ik veel negatieve invloeden van buitenaf krijg, want dat heb ik dit jaar wel ervaren, dan wordt mijn PTSS erg heftig, omdat ik dan niet alles goed kan plaatsen, omdat er dan naast die negatieve invloeden ook in mijn lichaam te veel gebeurd tegelijk, waardoor ik veel stress kan ervaren, waar ik niet goed mee om weet te gaan en kan gaan. Ik heb op mijn 15e jaar ook nog eens een auto ongeluk gehad, dus daarna werd het uiteindelijk, een paar jaren erna ook ontdekt dat ik dus een lichte vorm van PTSS heb en ik leer er nu wel beter mee omgaan, maar het zal nooit helemaal verdwijnen, het is bij mij Chronisch zoals ze dat noemen. Ik moet er dus wel mee leren omgaan en dat gaat wel stukje bij beetje veel beter.
Tip: Wees niet bang om er vragen over te stellen, dat mag je gewoon doen bij mij, want ik vind het juist heel fijn om daar de ruimte voor te krijgen om er juist wel over te praten, praten helpt bij mij vaak wel heel goed!
Ik hoop dat er dingen duidelijker worden, nu ik dit zo omschreven heb en nogmaals, gewoon vragen hoor als je iets wilt weten.
Tot een volgende blog.
Groetjes van Dorine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten